Son Bir Uyari Daha

Yitiriyor muyuz acaba?

Geriye donup baktigimizda, hediyelik hayatlarin ustunde “made in China” mi yazacak?

Kac kelime ile anlatilabilecek cumleleri sadece bir kelime ile bastan savip, anlamani tam bilmedigimiz diyarlarda anlamlandirmak icin mi cabalayacagiz?
Elimizden kayip gidenleri bir bir toplamaya bile halimiz kalmadiginda, kimle nasil anlasacagiz acaba?

Klasik soylemlerin artik bizi yorduguna inaniyorum. Yormakla kalsa iyi, biktirdi artik. Luzumsuz insanlarin diline dolanan o guzel atasozleri, soylemleri, dusunceleri, nasihatlari her seferinde duyup daha da tiksinen cocuklara benziyoruz ne yazik ki!

Sizlerin belki en son umrunda olan dilimiz gidiyor, beyler ve bayanlar.

Gittigi yer o kadar bizden uzak, o kadar yabanci ki, donup baktigimizda hangimizin gercek oldugunu bilemeyecegiz.

Anliyorum, bunaltiyor sizi bu yazilanlar, lisedeki bize sikici gelen ve anlayamadigimiz Fuzuli, Gazali edebiyatina benziyor. Televizyonda, elinde tuttugu mikrofonun bile tam olarak ne anlama geldigini bilmeyen ama bekraundan sarkisini soylemeye calisan popstarlar ile ritim tutup, ne kadar kuul olduklarini tartismak varken, ne diye keyfimizi bozalim. Ama hakkini yemeyelim bu da sosyolojik bir gelismedir, anlayanlari icin ise trajedinin son noktasidir ki burda elleri basin arasina alip aglamaya baslama zamani gelmistir.

Biliyorum, suc bizde degil. Suc egitim sisteminde, suc Amerika'da, suc Batida, suc assagilik siyasetcilerde, suc edebiyatin icine eden edebiyat ogretmenlerinde...

Hem tum dunyanin konustugu ortak bir dil olsa, bizde o dili konussak, yabancilar ile daha rahat anlasmaz miyiz? Bizde artik ozendigimiz ama bir turlu ogrenemedigimiz ilgilizceyi konusup, Led Zeplin'in aslinda ne demek istedigini anlasak fena mi olur?

Bir dil bir insandir, ya anadilini bile tam olarak bilmeden iki hatta uc dil bildigini zannedene kac insan denir? O insan turune ne ad takacagiz? Anadilini bilmeyen milliyetciye, ulusalciya ne diyecegiz? Bu insanlar vatani hangi dili kullanarak kurtaracak, kurtardiklari onlari anlayabilcek mi acaba?

Son uyarinin tek faydasi, sonun geldigini anlamaya yarar derler. Son uyariyi yapan yuzlerce dusunure kulak tikayan bir halkin ettigini bulcagi zaman geldiginde; ne bir vatani, ne bir dini, ne de bir dili kalacaktir. Bu, bu kadar acik ve nettir. O zaman, ozgurlugunun verdigi cilginca ruh hali ile istediklerini yapabilirler, ne istiyorlarsa olabilirler. Sonra en azindan asagilik kompleksi kalmaz, geriye donup kederlenecek bir mazi de kalmaz, donup umutlanacak bir gelecek de olmaz.

Ne diyelim, vatan sagolsun!

Fatti